امید و آرزو در گفتار بزرگان

- طعم زندگی جز به امید و آرزو نیست و امید، بهترین توشه‏ى مسافر است.
- امید ما در ایمان است.
-این جمله‏ى کوتاه، حاوی تمامی نصایح است: امیدوار باش! امید در زندگانی همان قدر اهمیت دارد که بال برای پرندگان.
- مردم بینوا و تیره بخت، درمانی جز امید ندارند.
- یگانه تسکین دهنده‏ى آرزوهای طلایی دو چیز است: صبر و امید.
- شخص شجاع و یا تصمیم، هر وقت به مانع و مخالفتی برخورد، هرگز نا امید و مأیوس نمی شود و از تصمیم خود منصرف نمی گردد.
- دنیا با امید برپاست و آدمی به امید، زنده است.
- در ژرفای امیدها و آرزوها، شناخت خاموش و بی صدای شما با تکیه بر زندگی ایستاده است و قلب های - شما، همچون بذرها که در زیر انبوه برف و یخ نیز خواب بهار را می بینند، به رؤیاهای بهاران خویش چشم دوخته اند.
- مأیوس مباش؛ چون ممکن است آخرین کلیدی که در جیب داری، قفل را بگشاید.
انسان، در عین نومیدی، امیدوار است.
- امید، مانند قلابی است که هرچیز را به سوی ما تواند کشید.
- آن کس که امید را از دست می دهد، خیلی چیزها را از دست داده است.
- اگر روزگاری شأن و مقاومت پایین آمد، ناامید مشو؛ چون آفتاب، هر روز هنگام غروب، پایین می رود تا بامداد روز دیگر، بالا بیاید.
- امید، نصف خوش بختی است.
- چون زندگی ما دریاست، امید، به لنگرگاهی تشبیه شده است که در مواقع توفانی بدان پناه می بریم تا بتوانیم به روی پای خود بایستیم.
- حیات بی امید، همدوش و هم سفر ممات است.
- راه زندگی پر از موانع و مشکلات است؛ تنها کسی می تواند از این راه پرخطر عبور کند که روحش از امید، لبریز باشد و نومیدی در وی نفوذ نکند.
- عاملی که این گونه زندگی را بر ما غم انگیز ساخته، پیری و پایان لذت ها نیست، بلکه قطع امید است.
- متانت، ریشه‏ى امید است و امید، کلید کامیابی.
- آدمی وقتی پیر می شود که آرزوهای خود را از دست داده باشد و دیگر چیزی نداشته باشد که چونان آرزو بدان بیندیشد.
- تنها آن گونه امیدی بر آستانه‏ى پیروزی است که مردمان را به عمل برانگیزد. تمامی جنبش های پیروز مردمی، امیدهای بلندمدت مخصوص به خود داشته اند.
منبع: مجله ی حدیث زندگی
/خ